نگاهی به فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم»

دریافت متن نگاهی به فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم»

کارگردان: رسول صدر عاملی

سال تولید: ۱۳۸۰

زمان: ۱۰۰ دقیقه

ژانر: درام

خلاصه فیلم:

ترانه، دختری نوجوان، که مادرش از دنیا رفته و پدرش در زندان است، در کنار مادربزرگ پیرش زندگی می‌کند. او در کنار تحصیل، کار می‌کند و بخشی از هزینه‌های زندگی را خودْ تأمین می‌کند. زندگیِ آرام اما دشوارِ ترانه وقتی پیچیده‌تر می‌شود که او با امیر آشنا می‌شود و از او پیشنهاد ازدواج دریافت می‌کند. امیر از خانواده‌ای مرفّه و متموّل است و مادرش با ازدواج او با ترانه مخالف است… .
«من ترانه پانزده سال دارم» داستانِ فراز و نشیب‌های زندگیِ ترانه است؛ دختری نوجوان از خانواده‌ای ساده و پایین‌شهری که برای زندگی وَ دفاع از کرامت وُ ارزشِ خویش می‌کوشد.

***

کارگردان فیلم، رسول صدر عاملی، سه‌گانه‌ای سینمایی با محوریتِ مشکلات و مسائلِ دخترانِ نوجوان ساخته است:

• «دختری با کفش‌های کتانی» (۱۳۷۷)؛ روایت دختری به نام «تداعی» که از خانه فرار کرده است.
• «من ترانه ۱۵ سال دارم» (۱۳۸۰)
• «دیشب باباتو دیدم آیدا» (۱۳۸۳)؛ ماجرای دختری که متوجه روابط پدرش با زنی غریبه می‌شود.^(۱)جهت مطالعه‌ی بیش‌تر درباره‌ی فیلم «من ترانه پانزده‌ سال دارم» و سینمای رسول صدر عاملی از جمله می‌توانید مراجعه کنید به مطلبی خواندنی با عنوان «من ترانه پانزده سال دارم یا چگونه قربانی نباشیم» به آدرس روبه‌رو: (https://pastishow.ir/من-ترانه،-۱۵-سال-دارم/)

در این سه‌گانه بی‌شک «من ترانه ۱۵ سال دارم»، موفق‌ترین آن‌هاست.

نکاتی درباره‌ی فیلم:

رسول صدر عاملی، کارگردان، درباره‌ی فیلم «من ترانه ۱۵ سال دارم» می‌گوید: «در این فیلم دختر نوجوانی را تصویر کردم که جامعه سعی دارد به انواع مختلف وی را تحقیر کند و ناتوان جلوه دهد. اما او با درایت و تکیه بر احساسات خود […]، در مقابل مشکلات مقاومت می‌کند؛ صدر عاملی در بخشی از صحبت‌های خود درباره‌ی فیلم می‌گوید: «شخصیت ترانه، خوب است و خوب باقی می‌ماند اما آیا این شخصیتْ مابه‌ازاءِ بیرونی در جامعه دارد؟ من معتقدم [شاید] ترانه در واقعیت وجود ندارد. اگر ما این شخصیت را دوست داریم به دلیل این است که مایل‌ایم وی در دنیای واقعی وجود داشته باشد.»

[…] [این پرسش که] «آیا ترانه بعد از پایانِ [فیلم] (یعنی در ادامه‌ی مسیر زندگی خود) باز هم می‌تواند مقاومت کند^(۲)صدر عاملی در بخشی از صحبت‌های خود درباره‌ی فیلم می‌گوید: «شخصیت ترانه، خوب است و خوب باقی می‌ماند اما آیا این شخصیتْ مابه‌ازاءِ بیرونی در جامعه دارد؟ من معتقدم [شاید] ترانه در واقعیت وجود ندارد. اگر ما این شخصیت را دوست داریم به دلیل این است که مایل‌ایم وی در دنیای واقعی وجود داشته باشد.»» [هم‌چنان پابرجاست].
[…] سعی کردم با ترانه، به نوعی، الگویی رفتاری برای نوجوانِ ایرانی در قبال مشکلاتِ اجتماعی ترسیم کنم؛ الگویی که همواره در تلاش است و امیدوار به آینده.»^(۳)https://cinemacinema.ir/?p=91310